Kritisch over BodieBoost

BodieBoost is een van de nieuwste dieet, pardon, lifestyle hypes die stormenderhand de wereld van het bewust eten en leven lijkt te veroveren. Een aantal weken geleden schreef ik al over het boek van de hand van Charlotte Willems. Vanzelfsprekend was ik voornemens geweest veel eerder dieper in de wereld van het BodieBoosten te duiken, maar een spoedoperatie stak hier een stokje voor. Inmiddels ben ik wel goed gaan zitten voor dit nieuwe fenomeen en ik moet zeggen dat ik niet zo onbevooroordeeld enthousiast ben als ik in het begin was…

Om eerlijk te zijn heb ik zoveel dingen gevonden waarover ik me achter mijn oren krabbel dat ik alleen de hoofdpunten er uit wil pikken. De ondertitel “Slank en fit in het echte leven” wekte bij mij de indruk dat BodieBoost je zou helpen met het aanbrengen van (kleine) aanpassingen in je dagelijks eetpatroon zodat je op een normale en haast onmerkbare manier wat van die overtollige kilo’s zou kunnen kwijtraken. Het blijkt toch iets minder simpel te zijn dan je op het eerste gezicht zou vermoeden want de BodieBoost methode gaat uit van gezond verstand. En het ontbreken van een volledige dosis daarvan is nu juist hetgeen wat ervoor zorgt dat diëten of lifestyle aanpassingen nodig zijn, of niet?

Onhandige portionering

In plaats van normale porties worden de maateenheden bij BodieBoost aangegeven in “gemakkelijk te meten” eenheden zodat je er ook buiten de deur mee uit de voeten kunt. Een heel goed idee, maar nu moet ik zeggen dat het in de praktijk lastig bepalen is hoeveel pasta ik moet koken wanneer ik bij het avondeten één handje gekookte pasta mag eten, dat halve bord worteltjes wat ik rond 4 uur mag snoepen levert al gauw een 300 gram op wat me behoorlijk aan de ruimte kant lijkt en dat handje noten waar ik mezelf in de avond op mag trakteren zal er ook heus wel meer bevatten dan de ongeveer 15 stuks die normaal worden aangehouden als tussendoortje. Om maar te zwijgen over hoe ik op deze manier op normale wijze kan bepalen hoeveel vlees ik kan pakken. Een vuistje levert ook weer meer op dan de 75 gram die als richtlijn geldt. Heel misschien werkt deze methode wel als je in je eentje bent, maar in mijn beleving is het een vrijbrief om jezelf voor de gek te houden omdat je geen idee hebt wat je daadwerkelijk binnenkrijgt. En in een gezinssituatie is het op deze manier moeilijk koken want je gaat veel overschot hebben (en dus weggooien) omdat je niet precies weet waar je mee bezig bent.

De recepten zijn duur in de ingrediënten

Als ik voor mijn man en mijzelf volgens recept zou koken, waarbij ik bij vlees en aardappelen/pasta/rijst afweeg volgens de standaard van 75 gram vlees en 125/100 gram aarappelen/pasta/rijst, en ik daarbij ook voor de kinderen in normale hoeveelheden kook zullen mijn boodschappenkosten per maand met 25 tot 40 procent stijgen. Dit wordt voor een deel waarschijnlijk wel veroorzaakt door het gedeelte van Nederland waar we wonen, maar ik koop hier geen twee avocado’s voor €0.99. Die kosten hier al gauw €1.00 per stuk.
(Even voor de duidelijkheid, groenten en fruit worden hier in huis in ruim voldoende hoeveelheden gegeten. Het is dus niet iets waar op bespaard wordt.)
Ook zou ik graag iedere ochtend ontbijten met harde broodjes of iets anders lekkers, maar dat is in een gezinssituatie ook niet te betalen. En ik kan moeilijk in mijn eentje een lekker broodje pakken en tegen de rest zeggen “Pak maar een boterham”.

Een nieuwe familie

Je moet gaan denken in families (voedingsgroepen) om het jezelf gemakkelijk te maken te weten wat je iedere dag kunt eten. Alles wat je kunt eten wordt onderverdeeld in vijf families (Koolhydraten, Fruit, Groenten, Zuivel, Eiwitten) en van iedere familie mag je twee porties per dag nuttigen. Aan de grote hoeveelheid vragen te zien die in de Facebook community langskomen is het nog knap lastig om te weten welke producten in welke familie zitten. Zo kun je als je geen melk lust rustig yoghurt in de plaats pakken voor je zuivel, maar neem je magere kwark zou dat opeens onder de familie eiwitten vallen. You lost me there.

Conclusie

Veel van de recepten die in het BodieBoost boek staan zijn om je vingers bij af te likken en vinden ook hier hun weg naar de eettafel. Het boek is leuk om jezelf meer kennis over eten eigen te maken en je bewuster te laten nadenken over wat en hoe je eet. Maar wanneer ik een dieetboek aanschaf ga ik er vanuit dat ik de eerste weken aan het handje wordt genomen en mezelf zo stap voor stap een nieuwe denkwijze eigen kan maken. Helaas begint het eerste weekmenu van BodieBoost met een ontbijt en lunch die iedere dag hetzelfde is. Ook in de volgende weekmenu’s is er geen variantie in het ontbijt en de lunch. Dit terwijl er tien weekmenu’s zijn zodat je je de methode eigen kunt maken voordat je zelf je menu’s gaat maken. Het komt op mij dus erg onlogisch over dat je eigenlijk al vanaf dag één wordt gedwongen om zelf te gaan variëren terwijl je eigenlijk nog niet weet waar je mee bezig bent. Tenzij je alleen variatie zoekt in je avondeten natuurlijk, dan kun je de weekmenu’s klakkeloos volgen.

—

In gezinsverband is de BodieBoost methode geen methode waar je op zit te wachten tenzij je de tijd hebt om vanaf dag 1 je eigen menu’s samen te stellen en je de portionering op een normale manier kunt aanpassen voor het hele gezin. Of als je iedere dag apart wilt koken voor aan de ene kant de BodieBooster(s) en de rest an het gezin aan de andere kant. Omdat eten in ons gezin ook een belangrijk deel uitmaakt van ons gezinsleven vind ik het belangrijk dat de kinderen hetzelfde eten als papa en mama. Daarbij zitten wij absoluut niet te wachten op lust-ik-niet-kindjes, dus apart koken gebeurt hier eigenlijk alleen als we kliekjes opmaken. Verder wordt er gegeten wat de pot schaft.
Ook moet ik heel eerlijk toegeven dat ik er simpelweg geen zin in heb om mezelf op basis van een boek te leren om eigen dagmenu’s samen te stellen. Gezond verstand heb ik al, maar ik moest lekker eten niet zo lekker vinden. Ik brand de Bodieboost methode zeker niet af, maar het is gewoon geen methode waar wij hier in huis mee uit de voeten kunnen.

Hier in huis gaan we gewoon leven volgens de 75/100/200 regel; 75 gram vlees of vis, 100 gram (125 gram voor mannen) aardappelen/rijst/pasta en 200 gram groenten op je bord. Als ontbijt lekker zuivel (200 gram) met 2 á 3 eetlepels muesli, cruesli of andere granen variant en tussen de middag twee crackers met beleg en een lekker kopje drinkbouillon. Fruit lekker twee stuks per dag en bij meer snaaizin een extra kopje bouillon en zoveel extra groenten als je wilt. Zo leer je heel goed het verschil tussen buikhonger (echte honger) en mondhonger (snaaizin).
Met zo’n leefwijze houd je genoeg over om nog eens een keer een lekker stukje (zelfgebakken) appeltaart of een zakje chips te snaaien en kun je van de zomer BBQen zonder schuldgevoel.

Volg jij een dieet of lifestyleplan? Wat werkt voor jou?