McDo or McDon’t? – Beste meneer McDonalds

Beste meneer McDonalds,

Mijn papa en mama zeggen altijd tegen me dat ik niet moet zeuren over dingen die ik krijg en dat ik blij moet zijn met dingen die extra zijn. Eigenlijk wil ik dus ook niet zeuren, maar dat vind ik ook wel moeilijk, ik ben namelijk een beetje boos op u meneer McDonalds.

We hebben net zomervakantie gehad en papa en mama zeggen altijd dat een vakantie is om leuke dingen te doen met zijn allen. Nu heb ik nog een grote broer en een klein zusje en broertje en wij vinden frietjes eten en spelen héle leuke dingen. Nu zorgt u ervoor dat er op de reclame altijd te zien is dat kindjes dat bij u heel erg goed kunnen doen, dus we hebben heel vaak aan papa en mama gevraagd of we op visite konden gaan bij u, meneer McDonalds. Gelukkig hebben we een hele lieve papa en mama en zijn we in de vakantie zelfs meer dan één keer op visite geweest. Zo hebben we dankzij papa en mama meteen geleerd dat meneren en mevrouwen die reclame maken vaak wel een beetje doen jokkebrokken.

Om te spelen is het heel leuk om ook een speelgoedje te hebben. Als we uit eten gaan mogen we nooit speelgoedjes meenemen, maar in een Happy Meal zitten speelgoedjes dus daar hebben we papa en mama lekker mee bij de veter. Als we daar om vragen hebben we én lekkers én speelgoed bij het uit eten gaan. Maar eigenlijk is dat Happy Meal helemaal niet zo lekker hoor meneer McDonalds, terwijl de reclame altijd vertelt van wel.

De kippenuggies zijn altijd wel erg jammie, maar die vier stukjes zijn niet genoeg om mijn buikje te vullen. Zelfs mijn kleine zusje en broertje hebben niet genoeg aan alleen die kippenuggies. De frietjes horen er dus echt wel bij. Maar jullie frietjes zijn zo raar. Die zien er namelijk altijd uit alsof er suiker overheen is gekieperd, en suiker hoort toch helemaal niet bij frietjes?
Gelukkig smaken de frietjes niet naar suiker. Wel zijn de frietjes bijna altijd koud, maar wat ik nog veel erger vind meneer McDonalds, is dat de frietjes mijn mondje zeer maken. Papa en mama zeggen dat dat komt omdat er zout over de frietjes gestrooid wordt, maar thuis doen papa en mama dat ook en dan doen de frietjes geen auw aan mijn mond.

Mijn papa en mama konden heel veel vertellen over dingen die u hebt bedacht voor het eten meneer McDonalds. Ik denk dat ik nog een beetje te klein ben want ik deed het meeste ervan eigenlijk niet snappen, op één ding na. U hebt regels bedacht die ervoor moeten zorgen dat het eten altijd lekker is. Regels zijn een soort van afspraken toch? En een afspraak is dat je iets niet alleen maar zomaar moet zeggen, maar dat je dat ook moet doen toch? U hebt volgens papa en mama allemaal dingetjes bedacht die ervoor moeten zorgen dat eten niet alleen lekker, maar ook niet zo slecht is voor je. Dat regeltje voor lekker doet denk ik niet zo heel erg goed werken, maar dat regeltje voor gezond dus ook niet volgens papa en mama. Zij zeggen namelijk dat je als je heel veel zout eet een beetje stuk kunt gaan. Niet dat je dan uit elkaar valt ofzo, dat gebeurt alleen als je teveel cola drinkt, maar wel dat je dan als je groter bent naar de dokter moet en dat die je dan misschien ook niet meer kan repareren omdat je lijfje hele gekke dingen kan gaan doen van heel lang teveel zout eten. Papa en mama zeggen dat een klein beetje zout wel goed voor je is, en dat je dat eigenlijk ook niet proeft. Zout maakt je mond alleen maar auw als je er teveel van in je mond stopt. Dat heb ik samen met papa en mama uitgevonden. Ik wilde papa en mama niet geloven toen ze me dat vertelden, maar ik heb een natte vinger in de zoutbus gestopt en hem toen afgelikt en dat smaakte hetzelfde als uw frietjes. Helemaal niet lekker. Ik weet dus zeker dat u veel te veel zout over de frietjes heen kiepert, want ik heb het zelf uitgetest.

In de hele vakantie hebben we wel vier keer bij u gegeten meneer McDonalds. Ik vind het wel gek dat dat uw huis overal staat waar wij naartoe gaan, maar ook wel leuk. Of, eigenlijk vond ik dat leuk. Ik wil niet meer bij u op visite. Alle keertjes dat we bij u waren maakten de frietjes mijn mond auw. En niet alleen mìjn mond, maar ook die van mijn broer, zusje en broertje. Alle keertjes hebben we de frietjes dus laten liggen, want als we om nieuwe gingen deden ze net zo auw. En dan moest ik met honger in mijn buik naar huis.

Daarom ben ik een beetje boos. Die auw-frietjes moesten papa en mama wel veel centjes voor betalen, maar we hebben ons buikje er niet mee vol gegeten. En ik wil helemaal niet weggaan met een buik vol honger als ik net heb gegeten. Papa en mama hebben gezegd dat ik samen met de rest maar moet gaan verzinnen wat we dan een volgende keer willen eten als we vakantie gaan vieren en ik weet het al. Als het de volgende keer vakantie is gaan we aan papa en mama vragen of we sushi mogen eten. Dat eten we niet zo heel vaak omdat dat ook veel centjes kost, maar sushi doet tenminste geen auw aan mijn mond en daar kan ik mijn buikje wel mee vol eten. Dat is niet mag spelen in het sushi restaurant vind ik wel een beetje jammer, maar als ik het lief vraag mag ik van papa en mama misschien wel een kleurboek meenemen. Dat vind ik ook heel leuk om te doen en mijn kleurboek zit tenminste niet onder de plakkerige milkshake want ik heb geleerd dat ik het moet opruimen als ik doe morsen.

Dag meneer McDonalds, tot-nooit-meer-ziens.

P.S. Mijn mama heeft geholpen met typen, want ik ken alle lettertjes nog niet zo goed.